Klik hier voor de voorschrijfinformatie voor Comirnaty®▼ (tozinameran) COVID-19-mRNA-vaccin (nucleoside-gemodificeerd).
Informatie over het melden van bijwerkingen volgt hieronder.

Op 31 december 2019 maakten Chinese gezondheidsfunctionarissen melding van een cluster gevallen van een acute luchtwegaandoening bij mensen. Dit cluster werd in eerste instantie in verband gebracht met de Huanan vis- en dierenmarkt in de stad Wuhan in centraal China. Binnen zeven dagen werd door Chinese gezondheidsfunctionarissen bevestigd dat de uitbraak werd veroorzaakt door een nieuw coronavirus, dat vervolgens de naam ‘severe acute respiratory syndrome’-coronavirus 2 (SARS-CoV-2) kreeg.¹

Op 11 februari 2020 kreeg de ziekte die door de uitbraak van het nieuwe coronavirus werd veroorzaakt van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) officieel de benaming “COVID-19”.² In COVID-19 staat:

• “CO” voor corona
   
• “VI” voor virus
   
• “D” voor disease (ziekte)
   
• “19” voor het jaar waarin de ziekte voor het eerst werd geïdentificeerd — 2019

Alle coronavirussen zijn sferische of pleiomorfe, omhulde virussen met een enkelstrengs-RNA-genoom.  Het genoom codeert voor vier belangrijke structurele eiwitten, samengevat weergegeven in Figuur 1, en voor een aantal niet-structurele eiwitten die onder meer dienen voor het repliceren van het RNA-genoom van het virus.³

Figuur 1: Structurele eiwitten van SARS-CoV-2
Figuur ontleend aan: Felsenstein S, Herbert JA, McNamara PS et al. COVID-19: Immunology and treatment options. Clin Immunol. 2020; 215:108448. ⁴

Een SARS-CoV-2-infectie begint wanneer het spike-eiwit van het virus bindt aan de 'angiotensin converting enzyme 2' (ACE2)-receptor. ACE2 is een membraangebonden enzym dat een rol speelt in het renine-angiotensine-aldosteronsysteem (RAS), een complex netwerk dat de bloeddruk helpt reguleren en voor de juiste elektrolyten- en vloeistofbalans zorgt.

Het RAS speelt een rol in de werking van tal van organen, zoals het hart, de bloedvaten en de nieren. ACE2 komt bij de mens in uiteenlopende mate en in vrijwel alle organen tot expressie, met de sterkste expressie in longepitheelcellen, bloedvaten, hartspier, nier, blaas, pancreas, hersenen en het darmslijmvlies.⁵

Figuur 2 geeft de levenscyclus van het SARS-CoV-2-virus vereenvoudigd weer:

1. Het virus hecht zich via een interactie tussen het spike-eiwit en de ACE2-receptor aan het oppervlak van de gastheercel; een gastheerenzym, TMPRSS2, splitst het spike-eiwit. Het spike-eiwit maakt het mogelijk voor het virus om in de cel te komen.
    
2. Viraal RNA en daarmee samenhangende eiwitten komen vrij in het cytoplasma van de cel
    
3. Een deel van het RNA wordt door het endoplasmatisch reticulum getransleerd in eiwitten
    
4. Sommige eiwitten vormen een replicatiecomplex, dat meer RNA aanmaakt
    
5. Uit deze eiwitten en dit RNA wordt in het Golgi-apparaat een nieuw virion samengesteld
    
6. Het virus komt vrij uit de cel³

Figuur 2 Hoe SARS-CoV-2 cellen infecteert
Figuur ontleend aan: Anatomy of a killer - Understanding SARS-CoV-2 and the drugs that might lessen its power [Internet]. The Economist. 2022 [geciteerd 27 April 2022]. Beschikbaar op: https://www.economist.com/briefing/2020/03/12/understanding-sars-cov-2-and-the-drugs-that-might-lessen-its-power⁶

COVID-19 wordt op verschillende manieren tussen mensen verspreid. Het virus kan zich verspreiden door inhalatie van druppeltjes uit de mond of neus van een geïnfecteerd persoon wanneer deze hoest, niest of ademt. Besmetting met het virus kan ook optreden door transmissie over korte afstanden via de lucht, waarbij infectieuze deeltjes op korte afstand worden ingeademd, of door directe transmissie van druppeltjes waarbij infectieuze deeltjes direct in contact komen met de mond, neus of ogen.⁷

COVID-19 heeft niet bij iedereen dezelfde gevolgen. De meeste geïnfecteerden krijgen een lichte tot matig ernstige ziekte en herstellen zonder in het ziekenhuis te hoeven worden opgenomen.

De meest voorkomende symptomen zijn:

• koorts
• hoesten
• vermoeidheid
• verlies van de smaak- of reukzin

Minder vaak voorkomende symptomen zijn:

• keelpijn
• hoofdpijn
• pijn in het hele lichaam
• diarree
• huiduitslag, of verkleuring van vingers of tenen
• rode of geïrriteerde ogen

Gemiddeld duurt het 5-6 dagen vanaf het moment van infectie met het virus tot eventuele symptomen zich manifesteren, hoewel het tot 14 dagen kan duren.⁸

• het downsyndroom
• bepaalde soorten kanker of die behandeld zijn voor bepaalde soorten kanker
• sikkelcelziekte
• bepaalde aandoeningen van het bloed
• chronische nierziekte in stadium 4 of 5
• een ernstige leveraandoening
• een donororgaan
• bepaalde auto-immuun- of ontstekingsziekten (zoals reumatoïde artritis of inflammatoire darmziekte)
• hiv of aids met een verzwakt afweersysteem
• een aandoening van het afweersysteem
• een zeldzame aandoening van de hersenen of zenuwen (multipele sclerose, motorneuronziekte, ziekte van Huntington of myasthenia gravis).