Misschien denkt u dat Nederland het beste kindje van de klas is als het gaat om de preventie van antimicrobiële resistentie. Niet helemaal.

Antibioticaresistentie in Nederland is laag. Het gebruik van antibiotica in de eerstelijn is bij ons het laagst van alle landen in de EU.⁹ Mooi zo. Wat is dan het probleem? 

Het gaat mis bij de antimycotica. Azolenresistentie is nergens ter wereld zo hoog als in Nederland. Maar liefst 15%. Hoe kan dat? Azolen worden gebruikt als chemisch bestrijdingsmiddel in de landbouw. Vooral bij de bloembollenteelt.^1,5,10

De azolenresistentie compliceert de behandeling van invasieve pulmonale aspergillose (IPA). Een superinfectie die zich al zo lastig laat diagnosticeren. Het is de vraag of azolenresistentie omkeerbaar is. De situatie stabliseren is nu het belangrijkst. Dat wil zeggen, resistentietoename tot een halt roepen.

Ziet de toekomst er somber uit? Of zijn er lichtpunten? Aan u het oordeel. De wetenschap blijft in ieder geval een rots in de branding.

Het eerdergenoemde retrospectieve cohortonderzoek van Schauwvlieghe et al.⁷ heeft de zorgen over IPA bij influenzapatiënten op de IC een wetenschappelijke basis gegeven. Deze zorgen kunnen u en uw collega’s omzetten naar actie in de vorm van adequate preventie, diagnostiek en behandeling op de IC. 

En dit is pas het begin. Het cohortonderzoek heeft wat losgemaakt. Dat blijkt uit de gerandomiseerde pilotstudie die is gestart in een aantal ziekenhuizen¹¹. Het doel? Meer duidelijkheid geven over het effect van schimmelprofylaxe bij influenzapatiënten op de IC.