Huid- en wekedeleninfecties behoren tot de meest voorkomende bacteriële infecties bij mensen. Deze kunnen worden geclassificeerd op basis van anatomische locatie, pusvorming, microbiële etiologie of ernst. 

Huid- en wekedeleninfecties worden als gecompliceerd geclassificeerd bij betrokkenheid van diepe subcutane weefsels, patiënten met ernstige comorbiditeiten of wanneer incisie en drainage nodig is ter behandeling van de infectie.¹ Grampositieve aerobe kokken zijn de meest voorkomende bacteriële veroorzakers van bijvoorbeeld Streptokokken en Staphylococcus aureus. Bij gecompliceerde infecties komen gramnegatieve staafvormige en anaerobe bacteriën echter vaak voor. In de meeste gevallen wordt een mix van 2 of meer bacteriën aangetroffen.^2,3,4 

De incidentie van huid- en wekedeleninfecties in de algemene populatie is lastig in te schatten. Een schatting is 20/1.000, al zijn de criteria enigszins verschillend ten opzichte van bijvoorbeeld de criteria van de FDA.^1,5 Verschillende onderzoeken ^6,7,8,9 geven aan dat zowel de incidentie als het percentage voor ziekenhuisopname stijgen.^6,7,8,9 In gecontroleerde onderzoeken zijn de individuele risicofactoren voor cSSTI in de algemene populatie niet duidelijk geëvalueerd. 

Huid- en wekedeleninfecties worden in verband gebracht met verschillende comorbiditeiten. De meest in observationele onderzoeken waargenomen comorbiditeiten zijn:

• Diabetes 
• Perifere vaatziekte 
• Maligniteit 
• Chronische nierziekte

Andere waargenomen comorbiditeiten zijn immunosuppressie, intraveneus drugsmisbruik, chronische longziekte, chronische leverziekteen congestieve hartziekte.^{10,11,12,11,14}

• Tot 54% van de patiënten ervaart aanpassing/falen van eerste behandeling^11,15,16,17 
• Falen van de initiële behandeling verhoogt het risico op mortaliteit voor patiënten met cSSTI¹⁶ 
• Comorbiditeiten worden in verband gebracht met hogere percentages voor aanpassing van de initiële behandeling¹¹