"Nederland is een voorbeeld voor andere landen als het gaat om de bestrijding van antibioticaresistentie. Sinds 2017 is het aantal resistente bacteriën voor de meeste antibiotica stabiel gebleven."^6,7

"Uit recentere cijfers blijkt dat ‘in 2019 nauwelijks stijgingen in resistentie zijn gevonden’. Bovendien ‘neemt bij sommige bacteriesoorten de resistentie tegen bepaalde antibiotica zelfs iets af ten opzichte van de voorgaande jaren."^6,7

Maar tegen resistentwordende schimmels hebben we ons minder hevig verzet. Sterker nog, resistentie tegen azolen is nergens ter wereld zo hoog als in Nederland. De frequentie ervan schommelt rond de 10%.^8,9

"Hoe kan dat? Dat heeft onder andere te maken met intensief gebruik van azolen als bestrijdingsmiddel in de landbouw, bijvoorbeeld bij de bloembollenteelt."^8,9

"We nemen de azoolresistente schimmel Aspergillus fumigatus als voorbeeld. Uit onderzoek is gebleken dat deze schimmel goed gedijt in land- en tuinbouwafval. En, wat heeft dat te maken met resistentie?"

"In dit afval is een natuurlijk selectieproces gaande - gedreven door residuen van azolen, die als gewasbescherming worden gebruikt. Met andere woorden: Aspergillus fumigatus ontwikkelt resistentiemechanismen in deze organische afvalhopen (ook wel ‘hotspots’ genoemd)."^10,11

"In hotspots wordt de schimmel niet alleen resistent tegen azolen die dienen als chemische bestrijdingsmiddelen, maar ook tegen hun medische tegenhangers. Via kruisresistentie raakt Aspergillus fumigatus namelijk bestand tegen azolen die bijvoorbeeld geïndiceerd zijn voor de behandeling van invasieve aspergillose."^9,10,11

Een andere schimmel (eigenlijk een gist) die resistent tegen azolen is, heet Candida auris. Dit potentieel pathogene micro-organisme werd in 2009 ontdekt en heeft van toen af een beruchte reputatie opgebouwd.

"C. auris is op wereldtournee en heeft in 15 jaar tijd ruim 50 landen aangedaan. Tijdens dit tournee heeft deze candida-soort voor ziekenhuisuitbraken gezorgd in onder andere Engeland, Italië en Spanje."^3,12,13

Inmiddels is de schimmel multiresistent gebleken. (Behalve de azolen ervaren echinocandinen en amfotericine B weerstand als gevolg van C. auris’ intrinsieke en verworven resistentiemechanismen.) Als pathogene, multiresistente schimmel heeft C. auris het vermogen IC’s te overrompelen en zelfs te doen sluiten.^1,3,12,13,14

"Aldaar infecteert de schimmel voornamelijk patiënten met een verzwakt immuunsysteem. Als C. auris in de bloedbaan terechtkomt, ontstaat invasieve candidiasis. Een moeilijk te behandelen infectieziekte met een mortaliteit van ongeveer 35%. Immuuncompetente mensen hebben overigens weinig te vrezen voor deze schimmel."¹³

"Al met al, het zal u niet verbazen dat C. auris de hoogste prioriteit krijgt op de WHO FPPL, samen met: Cryptococcus neoformans, Aspergillus fumigatus en Candida albicans."¹

"Tot nu toe heeft in Nederland nog geen C. auris uitbraak plaatsgevonden. In tegenstelling tot de landen om ons heen. Daar zou het aantal besmettingen endemische proporties hebben aangenomen. Vandaar dat het RIVM nu samenwerkt met het Radboudumc om Nederland voor te bereiden op een eventuele uitbraak."¹⁵